De problematiek van erfelijke afwijkingen bij rashonden is jarenlang een terugkerend onderwerp op
de politieke agenda.  ‘Mooi, mooier, mooist?

 

Enkele ongewenste eigenschappen bij de teckel zijn:

Cataract (staar)

Cataract is een oogaandoening waarbij de transparantie van de lens afneemt. De verminderde transparantie kan zich beperken tot een klein deel van de lens, maar de lens kan ook geheel ondoorlaatbaar worden voor licht. De lens wordt witter en het lijkt daarom ook of de ogen een witte waas bevatten. De uitgebreidere vorm van cataract zal leiden tot volledige blindheid. Cataract kan in vroege vorm (juveniele cataract) en in een later stadium optreden (seniel cataract) en is een van de meest voorkomende oogaandoeningen bij honden.

 

Hele korte poten:

Chondrodysplasie is een stoornis in de groei en rijping van kraakbeen, vooral in de lange botten. Hierdoor sluit de groeischijf sneller, wordt de lengtegroei geremd en ontstaan korte, dikkere botten. Bij sommige hondenrassen wordt specifiek op dit kenmerk gefokt voor een bepaald uiterlijk. De chondrodysplasie kan bepaalde delen van het skelet bevatten, zoals de kop en de wervelkolom bij de Boston terriër en de Engelse Bulldog, de poten bij de Dashond, Basset hound en Schotse terriër of het gehele skelet bij de Pekinees en de Franse Bulldog. Als afwijking buiten de rasstandaard om komt chondrodysplasie ook bij andere rassen voor. De chondrodysplasie leidt tot verschillende verschijnselen, afhankelijk waar de afwijkende botten zich in het lichaam bevinden.

 

Epilepsie: 

Epilepsie vindt plaats als gevolg van abrupte, tijdelijke verstoringen van de elektrische activiteit van de hersencellen. Hierdoor ontstaan toevallen of epileptische aanvallen, wat zich kenmerkt als aanvalsgewijs en herhaaldelijk optreden van abnormaal gedrag. Dit abnormaal gedrag is vaak een vermindering of afwezigheid van het bewustzijn en het optreden van spierkrampen. De ernst en duur van zo'n aanval kunnen zeer verschillen per aanval, per hond en per ras. Epilepsie wordt onderverdeeld in een primaire (erfelijke) en een secundaire (door toedoen van onderliggende oorzaak) vorm. Primaire epilepsie, oftewel genetische of erfelijke epilepsie, vormt een groot probleem bij hondenrassen. De eerste aanval treedt vaak tussen 6 maanden en 5 jarige leeftijd op. Epilepsie komt voor in alle hondenrassen, bij bepaalde hondenrassen vaker dan bij andere. Bij ernstige gevallen van epilepsie kan euthanasie noodzakelijk worden geacht.

 

Hernia nuclei pulposi

Hernia nuclei pulposi (HNP) is een aandoening van de tussenwervelschijf. De kern van een tussenwervelschijf steekt uit, waardoor zenuwen bekneld raken. Hierdoor kan acuut ernstige pijn ontstaan en kunnen de functies van zenuwen uitvallen, wat leidt tot spierfunctieverlies en verlammingsverschijnselen. In de ernstige gevallen raakt de achterhand volledig verlamd en sleept de hond zich op zijn voorpoten voort. De hond heeft dan vaak ook geen controle meer over het plassen en poepen. De aandoening komt vooral voor bij kleinere hondenrassen, doordat bij het fokken geselecteerd is op bepaalde eigenschappen waardoor de wervelkolom zich abnormaal ontwikkelt.

 

Kleur mutant alopecia

Kleur mutant alopecia is een huidaandoening die veroorzaakt wordt door een afwijkende verwerking en opslag van het melaninepigment. Hierdoor worden zeer grote korrels met melanine opgeslagen in de bovenste huidlaag en in de haarfollikels, wat leidt tot vernietiging van de haarfollikel. Deze afwijkende melanineophopingen tasten de normale vorming van de haar aan, waardoor ze gemakkelijk loslaten of afbreken, wat leidt tot kaalheid. De eerste verschijnselen hiervan ontstaan wanneer de hond nog geen jaar oud is. De aangedane honden hebben geen jeuk. Het komt vaak voor dat er een secundaire bacteriële infectie van de huid plaatsvindt.