De geschiedenis van de hedendaagse Boxer vindt zijn oorsprong in de late 19e eeuw in en rondom München. Pas in 1905 werd de rasstandaard vastgesteld. Zijn verre voorouders stammen  af van de Tibetdog, die duizenden jaren geleden al bestond.

Vanuit het oude Griekenland werden zware honden, in het Romeinse keizerrijk ingevoerd. Bij de Romeinse legers deden ze niet alleen dienst als waakhond, maar ook als een voorloper van de huidige tank.

Om te voorkomen dat de tegenstanders houvast kregen aan de staart of de oren, werden deze lichaamsdelen er van tevoren afgehaald. In die tijd was couperen een functionele maatregel om de dieren te laten overleven in hun gevaarlijke strijd.

Toen de Romeinse overheersing compleet was was deze functie overbodig geworden. De lichtere honden bleken  uitstekend te voldoen als opdrijvers van het vee.
In West Europa is het ongeveer zo'n vijf eeuwen de gewoonte geweest om honden op te hitsen tegen het slachtvee omdat het vlees zo smakelijker zou worden. Ook werden zij gebruikt voor de jacht op beren en zwijnen. Deze honden zijn de geschiedenis ingegaan als zogenaamde "Bullebijters".