De problematiek van erfelijke afwijkingen bij rashonden is jarenlang een terugkerend onderwerp op
de politieke agenda.  ‘Mooi, mooier, mooist?

 

enkele ongewenste eigenschappen bij de Boxer zijn:

Aortastenose

Aortastenose is een aangeboren hartaandoening waarbij de aorta ofwel hoofdslagader van het hart vernauwd is. Hoe erger de vernauwing is, hoe ernstiger de ziekte. Om voldoende zuurstofrijk bloed rond te pompen moet het hart harder werken tegen een hogere druk. Het hart krijgt daardoor een veel te dikke spierwand. Uiteindelijk ontstaat hartfalen, hartinfarcten en vaak ernstige ritmestoornissen. Klachten die onder meer optreden zijn flauwvallen, ademnood of plotselinge sterfte. De meeste honden met een ernstige vernauwing overlijden al op jonge leeftijd. Bij minder ernstige vormen is er een redelijke levensverwachting.

 

BOS

Het brachycefaal obstructief syndroom (BOS) is een aandoening die voorkomt bij de hondenrassen met een stompe of korte schedel. De schedel groeit uit tot een normale breedte, maar met een gereduceerde lengte. Deze hondenrassen hebben te weinig ruimte voor de structuren in de kop, waaronder het zachte gehemelte, waardoor dit relatief te lang is. Dit leidt tot belemmering van de ademhaling en hierdoor benauwdheid. Ook zijn bij deze rassen de neusgaten te nauw, wat de benauwdheid verergert. Honden met BOS vertonen milde tot ernstige verschijnselen van benauwdheid, afhankelijk van de mate van vernauwing. De belangrijkste verschijnselen zijn: verminderd uithoudingsvermogen, snurken, ademhalen door de mond, kokhalzen, rusteloze slaap, blauwkleuring van de slijmvliezen en flauwvallen. Ook hebben veel honden last van maag-darmklachten, zoals kokhalzen en braken, vooral ten gevolge van een afwijkend adempatroon.

 

Heupdysplasie

Heupdysplasie (HD) is een afwijking aan het heupgewricht bij honden waarbij een afwijkende vorm (dysplasie) van het gewricht ontstaat. De gewrichtsdelen passen niet goed in elkaar, waardoor er instabiliteit in het gestel en slijtage van het kraakbeen ontstaan. De aandoening heeft een erfelijke basis en daar bovenop kunnen een hoge groeisnelheid en overgewicht de situatie verergeren. Deze aandoening komt bij veel verschillende hondenrassen voor, echter zorgt het vooral bij de grote hondenrassen (vanwege verhoogde belasting van de gewrichten) voor meer problemen. Hierom is er door onze dierenartsen een onderscheid gemaakt in ernst tussen heupdysplasie bij grote, middelgrote en kleine honden.

 

Lymfomen

Lymfomen ontstaan uit lymfocyten, een type cel van het afweersysteem, waarbij er een toename van dit type bloedcel ontstaat. Lymfomen komen relatief veel voor bij de hond. De ernst hangt af van het type lymfocyt dat betrokken is, de plaats van voorkomen en de mate van kwaadaardigheid van de tumor. De kwaadaardige vorm, maligne lymfoom, heet bij de mens Non-Hodgkin lymfoom. Lymfomen komen voornamelijk voor in de lymfeklieren, lever, milt en het beenmerg. De gemiddelde leeftijd bij het optreden van lymfoom bij de hond is 9 jaar.

 

Malocclusie

Malocclusie is een ontwikkelingsstoornis waarbij de gebitselementen van de boven- en onderkaak niet goed op elkaar aansluiten. In de volksmond wordt dit ook wel onderbeet en overbeet genoemd. Bij hondenrassen met een korte snuit wordt een onderbeet gezien als rasstandaard. Dit leidt in alle gevallen tot een verhoogde vorming van tandplak en tandsteen en kunnen er tevens wondjes in het wangslijmvlies ontstaan. Het kan ertoe leiden dat het eten zodanig pijnlijk wordt, dat de hond minder of niet meer wil eten.